Parkta tek başına yürüyordu,
İnanmak istemiyordu,
10 ay mı olmuştu, yoo ilk görüşünde bile çok beğenmişti,
2 yıl mı oluyordu.
Parmak hesabına başlayacakken, ilk nerde başladığını hatırlamaya çalıştı
Ama ne kadar gereksiz olduğunu düşündü, daha dün gibi hatırlıyordu
Ha 10 ay ha 14 ay önce öpmüştü,
Sonra da hiç dudaklarını ayırmamışlardı
Tartışsalar bile ayırmamışlardı
İlk kıvılcımdan sonra hep içleri sıcacıktı
2 damla yaş süzülürken, hayatına devam etme gücünü hissetti
Bir damlanın devamı iki, üç derken,
Damlalar damladıkça içinden bişyler götürsün de acısı bitsin istiyordu
her damla tonlarca yük mü götürüyordu
bitmiyordu,
hıçkırmaya başladı,
yanına geldi sevgilisi,
sarıldılar,
artık tek başına üzülmeyecekti
