Odtü dağcılıkta, zirve yapmamak terimini duymuştum. Çok ilginç gelmişti. Zirve çıkabileceğiniz en yüksek nokta. O noktadan sonrası yok. Bir insan dağcı olur, aylarca eğitimden (teknikler, performans vb.) geçer, zorluklarla (zaman, para) geziye gider ve zirveye çıkmadan gelir.
Hadi canım demek istiyor insan ama dağcılık ta amaç asında zirve değil. Dağcılıkta amaç zirveye çıkmak için yapılması gereken herşeylerin hepsi ve eğlenmek. Teknikler öğreniyorsunuz, idman yapıp fiziksel fit olmaya çalışıyorsunuz, düzenli bir hayata geçiyorsunuz. Sonunda dağ zamanı geldiğinde dağa gidiyorsunuz. 7 gün planlamışsanız 4~5. günü zirve yapacaksanız hava kötü gider, bir arkadaşınız sakatlık geçirir, bir yerdeki manzara daha güzel gelir vb. Zirve yapmak zorunda değilsinizdir.
Zirve, fırtınada hayatınızı kaybetmenize deymez ki, arkadaşınızdan ayrılmanıza değmez ki, belki bir manzaraya bile deymez. Amaç o gözükse bile aslında ona giden yol.
Hayatında böyle olduğunu düşünüyorum. Zirve yolları zirveye çıkanlar çok fazla değil. Eğer bir iki yıl içinde ulaşılırsa değer ama olmuyorsa olmak zorunda değil. Yolun keyfini çıkarmalı, başka şeyleri zirve için feda etmemeli. Şimdi bir nefes çekip etrafınıza bakın, mutlu musunuz?